drie boeken #236: Donald Niedekker

“Als ik zelf aan een roman werk, kan ik geen andere romans lezen. Maar als ik klaar ben, dan krijg ik de leeshonger van een tiener.”


Een schrijver die elke ochtend gedichten opzegt tijdens zijn tai-chi-oefeningen. Een schrijver die een tijd leefde van een klein inkomen – levend als een student, zegt hij zelf – om geen enkele afleiding van zijn schrijven te hebben, die bijkluste als postbode om rond te komen. Die algemeen gelauwerd werd omwille van zijn roman Waarachtige beschrijvingen uit de permafrost.

Ik was thuis bij de Nederlandse schrijver Donald Niedekker (1963). Hij woont afgelegen, in Heiloo, een dorp een halfuurtje boven Amsterdam, in een boerderij die hij deelt met de boswachter van het aangrenzende natuurgebied.

Ik ontmoette hem voor het eerst jaren geleden in Den Haag, toen ik jurylid was van de Boekenbon literatuurprijs en hij met zijn boek Waarachtige beschrijvingen uit de permafrost in de shortlist stond. Anjet Daanje won toen.

Donald Niedekker schreef ondermeer Oksana, Wolken & C., Als een tijger, als een slak, Zo zie je alles over een potoodslijper bij Ikea. Recent schreef hij Ochtenden, een boek met poëtische beschrijvingen van zijn ochtenden in de natuur.

We gingen naar boven, waar zijn deel van het huis is, ik zag massa’s boeken in de slaapkamer; we gingen zitten aan zijn schrijftafel, waar ook heel veel boeken staan, en overal notitieboekjes en aantekeningen liggen. Op voorhand mailde hij mij zijn uitgangspunt voor ons gesprek: een leven lang liefde voor lezen belijden.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Donald Niedekker.

de boekenkast van Donald Niedekker

 

“João Guimarães Rosa heeft alles vernieuwd wat je maar aan een roman kunt vernieuwen, op taalkundig niveau. Hij doet niets normaal. Het is alsof hij speciaal voor dit boek een nieuwe taal heeft uitgevonden.”

1. João Guimarães Rosa: Diepe wildernis: de wegen. Bestel hier (affiliate)


“Lezen is een ongelooflijk solidaire bezigheid. Via het lezen maken we enorm veel verbinding met elkaar. Daar schrijft Virginia Woolf ook heel mooi over.”

2. Virginia Woolf: Hoe lees je een boek. En andere essays over literatuur. Bestel hier (affiliate)

 


“Deze bundel is overal met mij meegegaan. Een zachte, rustige, balsemende stem, een stem die je ook wel aan je sterfbed zou willen hebben.”

3. Eugenio Montale: De roos in de kermistent. Bestel hier (affiliate)

 


 

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Donald Niedekker: Waarachtige beschrijvingen uit de permafrost

-Anjet Daanje

-Donald Niedekker: Oksana

-Donald Niedekker: Wolken & C.

-Donald Niedekker: Als een tijger, als een slak

-Donald Niedekker: Zo zie je alles 

-Donald Niedekker: Ochtenden

-J. Slauerhoff

-Homerus: Odyssee

-Miguel de Cervantes: Don Quichot

-Nikolaj Gogol: Dode zielen

-Multatuli: Max Havelaar

-Saul Bellow: The Actual

-Saul Bellow: Seize the day

-Bohumil Hrabal: Al te luide eenzaamheid 

-Tip Marugg: De morgen loeit weer aan

-Michail Boelgakov: De meester en Margarita

-Vladimir Majakovski

-Kees Fens

-Ward Ruyslinck

-Louis Paul Boon

-Jeroen Brouwers

-Ludwig Wittgenstein

-Louis-Ferdinand Céline

-Willem Frederik Hermans

-Viktor Shklovsky: De paardesprong: opstellen over literatuur

-Olga Tokarczuk: De tedere lezer

-Milan Kundera

-Matsuo Bashō: De herfstwind dringt door merg en been


Links:

Donald Niedekker bij uitgeverij Koppernik


Redactie voor deze podcast: Kaat Leën

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com  Music promoted by https://www.free-stock-music.com   Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)   https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

Vaden is geen optie

“Vaden is geen optie!”, roept Bo en hij kijkt mij veelbetekenend aan.

We zitten aan tafel in een restaurant. Mijn zoon probeert mij het lied van Rox te leren.

Rox betreft een auto op televisie. Die volgens Bo mensen redt, boeven verschalkt en andere nobele dingen doet voor de samenleving. “En hij kan ook praten hè!”. Volgens mij is dit Knight Rider, maar dan in het Vlaams, en 40 jaar later. Ik hoor de tune van de serie nog, ik zie de lichtjes op de voorkant van Kitt nog heen en weer schieten. Papa’s zijn oude mensen.

Ik vermoed dat Bo mij nog nooit heeft horen sukkelen met de spraaktechnologie in onze eigen auto, anders zou zijn enthousiasme voor een sprekende bolide heel wat minder zijn. Gisteren begon onze rammelbak nog enthousiast Véronique De Kock te bellen op mijn telefoon terwijl ik gewoon vroeg om naar een Colruyt te rijden om boodschappen te doen.

Bo en ik zijn al de hele dag samen op stap. We hebben gevoetbald, quizzen gespeeld, raadsels bedacht en liedjes geneuried. Zo zijn we bij de soundtrack van Rox beland.

Bo vindt het belangrijk dat ik de tekst van Rox integraal uit het hoofd ken:

“Als niemand jou nog helpen kan. 

Wie is je laatste redding dan?

Die altijd op vier wielen staat, 

met een gouden hart van staal!”

(Hierbij maakt Bo met zijn handen een hartje op zijn rechterborst)

“R.O.X.!”

Hij scandeert het uitbundig.

“Alles of niks!”

en dan, met een diepe, strenge stem: “Vaden is geen optie!”

 

Ik, voorzichtig: “Bo, is het niet: falen is geen optie?”

“Neen,” zegt Bo, “vaden. De koronel zegt dat.”

“De koronel?”

“Ja, de koronel”, zegt Bo onverstoorbaar, en kijkt mij aan alsof ik de grootste idioot van het westelijk halfrond ben.

De volgende dag ontdek ik online dat Rox een biologische auto van Studio 100 is die zijn brandstof uit de lucht haalt. En die inderdaad misdaden oplost. Zoals Knight Rider. Van een koronel is geen sprake. Ik moet dringend eens een aflevering bekijken om mijn kennis te vervolmaken. Maar eerst om boodschappen naar de Colruyt. Vaden is geen optie.

 

 

Meer verhalen over Roos en Bo.

gelezen: Maartje Swillen: Cadeautje voor mezelf

Maartje Swillen is boekhandelaar. Ze werkt in boekhandel Boekarest op het Ladeuzeplein in Leuven. Ze staat bekend als de beste boekentipper (is dat een woord? tipgeefster?) die er is. Ik had ze al te gast in mijn podcast ‘drie boeken’ (aflevering 182).

Maartje heeft nu een boek geschreven, met gedachten en verhalen uit de boekhandel. Het is geweldig, helemaal zoals Maartje zelf: mooi, grappig en ontroerend.

Ze heeft het over de verwarring van klanten die verkeerdelijk voor de Telenetwinkel komen, soms met defecte digicorder in de aanslag. Over het diepdroevige lot van de goudvissen Sylvia en Ted, over bestellingen rondbrengen bij klanten tijdens corona, over de boeken die ze zelf leest.

Ze vraagt zich af of ze de Russische vestiging van Boekarest zou sluiten, zoals Ikea na de inval in Oekraïne, hàd Boekarest een Russische vestiging gehad. En ze schrijft over klanten die lief zijn, of raar doen, of kwaad worden. Het gaat over Bancontactbriefjes, chocotoffs en tranen met tuiten. Het leven in de boekhandel.

Cadeautje voor mezelf: de gedachten en notities van de leukste en slimste boekhandelaar van het land. Ik waarschuw u: dit is verslavend.

Ik heb nu zin om zelf ook een boek te schrijven (had ik al). En om een boekenwinkel te beginnen (had ik nog niet). Danku Maartje.

Je kan een exemplaar van dit boek binnenkort winnen in mijn nieuwsbrief. Geef hier je emailadres door om hem in je mailbox te krijgen.

Koop dit boek liefst in Boekhandel Boekarest in Leuven. Te ver? Bestel het dan hier. (affiliate link)

drie boeken die je moet gelezen hebben… als je naar Parijs gaat

Ben jij een boekenliefhebber en trek je naar Parijs? Deze drie boeken maken de stad nog mooier. Profitez-en!

 


 

1. Ernest Hemingway: A Moveable Feast (Bestel dit boek hier)

De opwinding van een boekenliefhebber als je een boek koopt op de plek waar het zich afspeelt. Ik kocht A Moveable Feast in Shakespeare and Company, de schitterende Engelstalige boekhandel aan 37 Rue de la Bûcherie in Parijs. Shakespeare and Company was in de jaren 20 de ontmoetingsplaats van heel wat Engelstalige schrijvers die kort na de eerste wereldoorlog in Parijs neerstreken: F. Scott Fitzgerald, James Joyce, Ezra Pound, Gertrude Stein, John Dos Passos en dus Ernest Hemingway.

In dit boek beschrijft nobelprijswinnaar Hemingway zijn tijd in Parijs: hij ontmoet zijn vrienden, gaat eten op de Boulevard Montparnasse, schrijft in cafés en restaurants en ziet de Amerikaanse uitgeefster Sylvia Beach, oprichter van de boekhandel en bekend als de eerste die Ulysses van James Joyce durfde uitgeven. Hemingway dompelt je helemaal onder in de sfeer van de lichtstad in de jaren 20. Het boek werd vier jaar na de dood van Hemingway door zijn vierde vrouw gepubliceerd op basis van zijn manuscript.

Voor de verwarring nog dit: Shakespeare and Company was eigenlijk eerst op een andere plek in Parijs gevestigd. Op het huidige adres, 37 Rue de la Bûcherie, zat boekhandel Le Mistral, die een ontmoetingsplek was voor de schrijvers van de Beat Generation en later omgedoopt werd tot Shakespeare and Company. De winkel kijkt uit op de kathedraal Notre Dame.

 


 

2. Victor Hugo: De klokkenluider van de Notre-Dame. (Bestel dit boek hier)

Deze grote klassieker vertelt het verhaal van de gebochelde Quasimodo, de klokkenluider van de Notre-Dame in Parijs, zijn onbeantwoorde liefde voor de zigeunerin Esmeralda. Het boek speelt zich quasi volledig af rond de Notre-Dame. Het verhaal van Victor Hugo werd verfilmd en talloze keren herverteld.


 

3. Bent Van Looy: Mijn Parijs. Een eigenzinnige reisgids (Bestel dit boek hier)

Muzikant, kunstenaar en presentator Bent Van Looy neemt ons mee op een persoonlijke trip door Parijs.

Hij voert ons naar een tweedehandsklerenwinkel om de hoek van zijn eerste Parijse appartement, de plek waar hij wel eens met de Dewaele broers kwam als ze in Parijs waren en concertzaal L’Olympia, waar hij zelf met Das Pop speelde (p. 145) Een mooi stuk over boekhandel Shakespeare and Company: “Ik strompel hier vaak buiten met de armen vol romans en graphic novels” (p. 108). En Galignani, “misschien wel de mooiste boekenwinkel ter wereld” (p. 292)

De blik van Bent Van Looy op Parijs is artistiek, met een voorkeur voor het Parijs uit het verleden. Het is een prachtig boek vol mooie foto’s van Bent in Parijs.

Bent Van Looy was te gast in aflevering 87 van de podcast drie boeken.

 


 

extra:

Ed van der Elsken: Parijs – Foto’s 1950 – 1954 (tip van Heidi Lenaerts)

Lindsey Tramuta: The New Parisienne. The women & ideas shaping Paris (tip van Heidi Lenaerts)

gelezen: Anjet Daanje: Het lied van ooievaar en dromedaris

Ik heb een ongelooflijk boek gelezen: Het lied van ooievaar en dromedaris, een kanjer van 650 stevig bedrukte bladzijden van de Nederlandse schrijfster Anjet Daanje. De roman is gebaseerd op het leven van schrijfster Emily Brontë (in het boek heet ze Eliza May Drayden) en bestaat uit elf forse hoofdstukken die elk vanuit een ander personage een link leggen met de hoofdpersoon. Alles begint bij de dood van Eliza May, we schuiven langzaam op richting vandaag. 

Het lied van ooievaar en dromedaris is een indrukwekkend en gedurfd werkstuk: tegelijk toegankelijk en complex, meeslepend en filosofisch, met een werveling van verwijzingen. Het boek wordt bovendien bevolkt door een reeks boeiende, eigenzinnige vrouwen. Het gaat een beetje over literatuur, maar meer nog over families, mensen, over de golven van generaties, over leven, dood, vergankelijkheid en tijd. Een boek dat werkelijk alles heeft. Heel bijzonder. Grote aanrader.

Koop het boek liefst in je plaatselijke boekhandel. Als dat niet lukt, bestel het dan hier.

drie boeken #235: Daphne Agten

“Ik houd van de combinatie van een traditioneel Amerikaans weids familieverhaal, en een megapersoonlijk verhaal over een geweldige outsider, iemand die in die familie zijn plaats niet vindt.”


Daphne Agten (1990) is actrice, ze speelde haar eerste grote hoofdrol in de Vlaamse film Holy Rosita van regisseur Wannes Destoop, een, film over Rosita die graag een kind wil, maar haar omgeving vindt van niet. Ze studeerde aan de toneelacademie van Maastricht en speelt ook theater, ondermeer bij ITA Amsterdam.

Ik zocht Daphne Agten thuis op, we spraken af in haar appartement in Hasselt. Ik zag een stel heiligenbeelden staan, aan de andere kant de boekenkast. Als je drie boeken volgt op instagram, zie je de foto’s wel voorbij komen. We gingen aan tafel zitten, thee erbij, om over haar drie boeken te praten. Van haar eerste boek kon je eigenlijk nog nauwelijks zien welk boek het was, zò versleten. Ze vertelt hoe ze een soort Matilda was als kind: altijd aan het lezen, en hoe ze zelfs als kleuter al het theatervirus in zich had, of de wil om op een podium te staan. Het gaat over haar fascinatie voor veranderende lichamen, over je helden durven aanspreken. En ze solliciteert in deze podcast keihard voor een rol in een horrorfilm.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Daphne Agten.

“Ik ben op dit moment niet blij met mijn relatie met lezen. Ik heb vaak een blokkade om iets nieuws te lezen.”

de boekenkast van Daphne Agten

 

“De reden dat ik Middlesex zo mooi vind, is de combinatie van het traditionele Amerikaanse weidse familieverhaal, en tegelijk een megapersoonlijk verhaal over een geweldige outsider, iemand die in de familie zijn plaats niet vindt. Dat vind ik altijd een hele mooie combinatie.”

1.Jeffrey Eugenides: Middlesex. Bestel hier (affiliate)


“In het horrorgenre worden er heel interessante morele vragen gesteld.”

2. Charles Burns: Black Hole. Bestel hier (affiliate)


“Peter Verhelst is mijn grote held. Ik vind zijn taal heel toegankelijk, omdat ze zo’n zintuiglijkheid heeft. Hij is een meester in zijn vak.”

3. Peter Verhelst: Koor. Bestel hier (affiliate)


 

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Roald Dahl: Matilda

-Jean-Jacques Rousseau: Les confessions

-Jeffrey Eugenides: The Virgin Suicides

-John Irving: The World According to Garp

-John Irving : A Prayer for Owen Meany

-Maud Vanhauwaert: Geluidsinstallatie

-Peter Verhelst: De kunst van het crashen


Links:

-Daphne Agten bij Internationaal Theater Amsterdam

-film Precious

-film Dans ma peau

-film The Fly

-film The Blob

-film Invasion of the Body Snatchers

drie boeken met Stephan Vanfleteren

“Ik ben een luie lezer geworden. Ik heb beslist dat deze podcast mijn reden gaat zijn om actief meer te lezen.”


Redactie voor deze podcast: Kaat Leën

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com  Music promoted by https://www.free-stock-music.com   Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)   https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

 

gelezen: Joseph Roth: Tussen de legers

Ik heb Tussen de legers gelezen, een nieuwe bundeling vertaalde oorlogsverslagen van Joseph Roth. Het gaat om reportages aan het eind van de eerste wereldoorlog. Roth schrijft voor de krant (Der Neue Tag, Neue Berliner Zeitung, Frankfurter Zeitung) over de troepenbewegingen in zijn geboortestreek Galicië (nu Oekraïne), hij verslaat de oorlog in het grensgebied tussen Oostenrijk en Hongarije en op de Pools-Russische grens.

Meer dan een eeuw oud, zijn deze teksten getuigen van een andere tijd. Voor Roth-lezers zijn ze oefeningen voor zijn latere werk, teksten waarin we de ontwikkeling van de schrijver kunnen zien. Het mooiste stuk staat op het einde: De verminkten, een magistraal verslag van de begrafenis van een Poolse invalide. Dit alleen maakt het boek lezenswaard.

“De rouwstoet werd gevormd door alle invaliden van de stad, alle restanten van wat ooit mensen waren geweest, de hinkenden, de blinden, mannen zonder armen, mannen zonder benen, de lammen, de bevenden, zij zonder gezicht en zij met een kapotgeschoten rug, de schurftigen, zij die aan de liefde kapotgegaan waren, zij die waanzinnig en zij die doofstom waren geworden, zij die hun geheugen verloren hadden en zichzelf niet herkenden, en iedereen met een ziekte waarvoor de geleerden nog geen naam hebben gevonden en die aan heldendom te gronde gingen.” (p. 134)

Tussen de legers is uitgegeven met schitterende illustraties van Koen Broucke. Els Snick vertaalde de teksten samen met haar studenten van de Vertalersvakschool. Erik Vlaminck, mede-bestuurslid van het Joseph Roth Genootschap, schreef het voorwoord.

Koop Tussen de legers liefst in je plaatselijke boekhandel. Lukt niet? Bestel het boek dan hier. (affiliate link)

drie boeken #234: Jonas Vermeulen

“De luchthaven is mijn valkuil. Ik weet dat ik plaats moet houden in mijn rugzak als ik naar de luchthaven ga, want daar koop ik altijd boeken.”


Ik ken Jonas Vermeulen van TikTok, waar hij in korte filmpjes tips geeft rond personal finance. Het gaat er over keuzes maken en investeren; hij heeft ook de Belgische FIRE-community opgericht. FIRE gaat over zorgen dat je financieel onafhankelijk wordt om meer het leven te leiden waarvoor je zelf kiest.

Jonas woont met zijn vriendin in Zwitserland; ik praatte met hem bij mij thuis in Gent toen hij even op familiebezoek in België was. Ons gesprek gaat over het boek dat hem deed beslissen om zijn persoonlijke financiën anders aan te pakken en anders met geld om te gaan. Over het moment dat hij besliste om ontslag te nemen op zijn werk en zelf een eigen zaak uit te bouwen. Over boeken als bron van kennis, over TikTok, hij vertelt wanneer hij zelf financieel onafhankelijk zal zijn en waarom hij geen vastgoed op jonge leeftijd meer zou kopen als hij het opnieuw zou kunnen doen. En ik vraag hem wat de grootste fout is die wij volgens hem allemaal maken bij onze persoonlijke financiën.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Jonas Vermeulen.


 

“Unshakeable is het eerste financiële boek dat ik ooit heb gelezen en dat ook de grootste impact op mij heeft gehad. Tony Robbins geeft hier de blueprint naar een financieel vrijer en veiliger leven.”

1. Tony Robbins: Unshakeable. Bestel hier (affiliate)


“Ik probeer vaak romans te kiezen waar een bepaald element van historische correctheid in zit, omdat dat je beeld op de wereld verruimt.”

2. Ken Follet: The Century Trilogy. Bestel hier (affiliate)


“Het boek Change your questions, change your life heeft voor mij alles in beweging gezet.”

3. Marilee Adams: Change your questions, change your life. Bestel hier (affiliate)


 

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Jo Nesbø

-Jo Hardy

-Franklin W. Dixon: The Hardy Boys

-Ken Follett: Eye of the Needle

“De boeken die mijn vriendin en ik goed vinden op de e-reader kopen wij daarna fysiek aan.”


Links:

de website van Jonas Vermeulen

Jonas Vermeulen op TikTok

-de Netflix-documentaire Tony Robbins: I Am Not Your Guru


Redactie voor deze podcast: Kaat Leën

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com  Music promoted by https://www.free-stock-music.com   Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)   https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

gelezen: Benjamín Labatut: De Maniac

Barack Obama heeft dit boek eind vorig jaar vermeld in zijn boekenlijstje, professor Marc Buelens heeft het recent stevig in mijn richting geduwd.

Benjamín Labatut is een Chileense schrijver geboren in Rotterdam. In De Maniac vertelt hij het levensverhaal van wetenschapper John von Neumann aan de hand van fictieve (maar op waarheid gebaseerde) getuigenissen van familie, vrienden en collega-wetenschappers.

Von Neumann komt uit dit boek als het grootste genie aller tijden, met alle prachtige, hilarische én verschrikkelijke kanten die dat met zich meebrengt. Hij begreep in een oogwenk waar normaal-slimme wiskundigen een hele carrière op gestudeerd hadden, was natuurkundige én informaticus, ook al bestond dat toen nog niet. Hij maakte het wiskundige kader voor de kwantummechanica, werkte mee aan de atoombom, lag aan de basis van de speltheorie en van de wiskundige modellen waarop onze weersvoorspellingen gebaseerd zijn.

Von Neumann werkte aan de eerste computers en was gefascineerd door wat wij nu artificiële intelligentie noemen, in een tijd waarin – volgens dit boek – de totale computerkracht in de wereld kleiner was dan wat er nu nodig is om één pixel te produceren. Op het einde van zijn leven werd von Neumann in zijn ziekenkamer bewaakt door het Amerikaanse leger om elk mogelijke nuttige uitspraak die nog uit hem zou komen, zeker niet te missen.

Het laatste deel van De Maniac gaat over Deepmind, het AI-bedrijf dat in 2014 overgenomen werd door Google en in 2016 een algoritme bouwde dat de beste Go-speler van de wereld versloeg (zie ook de documentaire op Youtube). Oprichter Demis Hassabis liet zich ondermeer inspireren door onafgewerkte geschriften van von Neumann.

De Maniac is een fascinerend boek over het leven van dit genie, volgens velen het grootste brein aller tijden, en over de gedachte dat we geen flauw vermoeden hebben waar onze ideeën en technologisch-wetenschappelijke ontdekkingen toe leiden. Aanrader. Maar dat zei Obama dus al.

Koop De Maniac in je plaatselijke boekhandel. Lukt niet? Bestel het boek dan hier online (affiliate link)

 

drie boeken #233: Ihsane Chioua Lekhli

“Als kind had ik mijn boeken altijd zo snel uit dat ik die van mijn oudere broers ging stelen.”

 


Ihsane Chioua Lekhli (1985) is woordvoerder van Brussels Airport, dus van de luchthaven in Zaventem. Eerder werkte ze bij de VRT als redacteur, presentatrice van De Zevende Dag en journalist bij Het Journaal. Ik moest backstage op de luchthaven zijn om haar te spreken, de mooie nieuwe kantoorgebouwen van de uitbating van de luchthaven liggen achter de grote vertrekhal.

We gingen in een vergaderzaaltje zitten en ze vertelt over wat boeken voor haar betekenen. Hoe ze vroeger met haar kleine broertje naar de bibliotheek ging, over de boeken die ze stiekem las van haar oudere broers. Over haar studie Germaanse en jurylid zijn van de Boon literatuurprijs. Over hoe je tòch veel kan lezen als je weinig tijd hebt. En haar enthousiasme over werken op de luchthaven.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Ihsane Chioua Lekhli.

“Mijn ideale leesmoment is een regenachtige zondag zonder plannen. Dan lig ik de hele namiddag te lezen in de zetel met koffie erbij.”


 

“Voor mij was de dualiteit tussen twee culturen bij Mustafa Stitou heel herkenbaar.”

1.Mustafa Stitou: Mijn vormen & Mijn gedichten. bestel hier (affiliate)


“Ik heb Het Goddelijke Monster met rode oortjes gelezen. Het was voor mij de overgang naar de volwassen literatuur.”

2. Tom Lanoye: De monstertrilogie. Bestel hier (affiliate)

 


“The Sense of an Ending is een boekje over tijd en vergankelijkheid, en hoe je je dingen soms anders herinnert dan wat er werkelijk is gebeurd.”

3. Julian Barnes: The Sense of an Ending. Bestel hier (affiliate)

 


 

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Hugo Brems

-Kader Abdolah

-Stephen King: It

-J.R.R Tolkien: Lord of the Rings

-Tom Lanoye: Kartonnen dozen

-Dirk Bracke

-Tom Lanoye: De draaischijf

-William Shakespeare

-Geoffrey Chaucer: The Canterbury Tales

-Stephen Greenblatt: The Norton Anthology of English Literature, The Major Authors

-William Wordsworth

-Lord Byron

-TJ Klune: The House in the Cerulean Sea


Links:

-Ihsane Chioua Lekhli bij Brussels Airport Company

-Mustafa Stitou in de podcast Huis van de dichter


Redactie voor deze podcast: Kaat Leën

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com  Music promoted by https://www.free-stock-music.com   Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)   https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

drie boeken #232: Brecht Evens

“Ik was klein toen ik Haas van Paul Biegel las, het boek bracht mij echt in een trance.”


Brecht Evens (1986) is striptekenaar. Hij studeerde illustratie in Gent, won op zijn negentiende een debuutprijs met Een Boodschap Uit De Ruimte. In 2010 kreeg hij de Willy Vandersteenprijs voor zijn boek Ergens waar je niet wil zijn. Hij wordt de belangrijkste vertegenwoordiger genoemd van de nieuwe golf Vlaamse stripmakers. In deze podcast werden zijn boeken twee keer gekozen: Illustratrice Floor Denil koos Panter als één van haar drie boeken, Sabien Clement koos De liefhebbers. Ze zei over het boek: Ik zie De Liefhebbers van Brecht Evens als een hoogtepunt in de graphic novel. Op het moment van ons gesprek is net zijn boek De bondgenoten 1 verschenen, in het Frans Le Roi Méduse 1.

Brecht Evens woont nu in Parijs, waar ik hem ook ging opzoeken. Zijn werk verschijnt ook in het Frans en wordt in verschillende talen vertaald. We hadden afgesproken in een café (in de wijk Belleville) waar hij graag zit omdat het een van de weinige plekken is waar hij kan roken. Toen ik aankwam, zat hij stukken tekst over te typen van papier op zijn computer. Het ging om aangepaste teksten van zijn volgende strip.

Het was de bedoeling om naar het appartement te gaan waar hij woont, maar dat deden we niet, we gingen naar een voorlopig appartementje in de buurt – helemaal bovenaan op de 7de verdieping (enkel trappen). Zijn atelier is nog op een andere plek.

En zo zaten we te praten, tussen sofa en wasrek. Hij vertelt over dierenverhalen, over zijn psychose die hij 10 jaar geleden had en waarvan hij verhaalaspecten gebruikt heeft in zijn nieuwe boek. Hij legt uit waarom De Da Vinci Code een psychotisch boek is. Het gaat over de tekeningen die hij verkoopt, over zijn greatest hits, over het archief dat zijn ouders bijhouden, en hij vertelt over de invloed van Suske en Wiske, Jommeke en Kuifje op zijn werk.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Brecht Evens.

“Vroeger verslond ik boeken. Maar sinds streaming is gearriveerd, zet ik mij met een bord spaghetti voor de computer.”

Brecht Evens signeert mijn exemplaar van Le Roi Méduse 1

 


 

“Dit boek gaat over één van de motieven waarover ik aan het schrijven ben: de dierenwereld. Een boek over hoe dieren de wereld zintuiglijk waarnemen.”

1.Ed Yong: An Immense World. Bestel hier (affiliate)


“Charles Burchfield was een aquarellist; hij zocht manieren om het hele gevoel van het landschap te schilderen: er zit geluid en beweging in zijn schilderijen.”

2. Charles Burchfield: Fifty Years as a Painter

 


“Fellini heeft zijn dromen genoteerd, vaak met tekeningen erbij. Hij heeft niet de tijd om het proper te maken, en dat geeft een heel pure, oprechte esthetiek.”

3. Federico Fellini: The Book of Dreams. Bestel hier (affiliate)


 

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Brecht Evens: Een Boodschap Uit De Ruimte

-Brecht Evens: Ergens waar je niet wil zijn

-Brecht Evens: Panter

-Brecht Evens: De liefhebbers

-Brecht Evens: De bondgenoten 1

-Brecht Evens: Le Roi Méduse 1

-Agatha Christie

-Olivier Schrauwen

-J.K. Rowling: Harry Potter (reeks)

-Dan Brown: De Da Vinci Code

-Jef Nys: Jommeke (stripreeks)

-Hergé: Kuifje (stripreeks)

-Willy Vandersteen: Suske en Wiske (stripreeks)

-Willy Linthout: Urbanus (stripreeks)

-Hugo Matthysen

-Herman Van Veen: Alfred J. Kwak

-Paul Biegel: Haas

“Ik wil graag Urbanus nog vermelden. Het komt niet vaak voor dat een echte ruige undergroundstrip in de supermarkt belandt. Urbanus is heftig spul, met prostitutie en depressie en alcoholisme, en dat lag in de supermarkt voor kinderen, alsof het onder de radar is gevlogen.”


Links:

de website van Brecht Evens


Redactie voor deze podcast: Kaat Leën

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com  Music promoted by https://www.free-stock-music.com   Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)   https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

gelezen: Michael Cunningham: Dag

Ik heb Dag gelezen, de nieuwe roman van de Amerikaanse schrijver Michael Cunningham. Hij is vooral bekend voor zijn klassieker The Hours uit 1998, waarvoor hij de prestigieuze Pulitzerprijs kreeg. The Hours werd verfilmd met Nicole Kidman, Julianne Moore en Meryl Streep in de hoofdrollen.

Dag is het verhaal van een familie, begint op 5 april 2019 en springt telkens een jaar verder. Het coronajaar 2020 speelt in het boek een grote en ontwrichtende rol, al wordt het woord ‘corona’ geen enkele keer genoemd.

Isabel en Robbie staan centraal: broer en zus. Isabel heeft twee kinderen en een man die opnieuw de rockster wil worden die hij nooit geweest is. Robbie heeft geen relatie, moet verhuizen en beslist om naar Ijsland te gaan, waar hij tijdens corona vastzit.

Cunningham weeft een breekbaar net rondom zijn personages. In het begin losjes, naar het einde toe word je als lezer meer en meer meegesleept in de vertelling. De levens krijgen betekenis, er wordt met zo veel gevoel verteld over deze mensen, hun twijfels en hun zekerheden (die uiteraard niet blijken te kloppen – zo gaat dat met zekerheden).

Dag is een verstilde beschrijving van een familie, die op twee jaar tijd compleet verandert, eerst schijnbaar rustig, maar uiteindelijk voorgoed en onomkeerbaar. Gedetailleerd gecomponeerd, uitstekend geschreven, met prachtige passages. Een heel mooi boek.

In dit fragment kijkt één van de personages naar haar studenten, die online les krijgen omwille van de pandemie:

“De studenten ogen kleintjes tussen hun eigen bezittingen. Vorig jaar waren het autonome individuen op de campus, krachtige uitingen van zichzelf, woeste of waardige jonge strijders uit verre gewesten, of ze nu uit woonwagenkampen of villawijken kwamen. Zo op het scherm, vanuit de huizen waar ze weer naartoe zijn gehaald, zijn ze deerniswekkender. Ze zijn hartverscheurend aards, minder interessant, minder geïnteresseerd. (…) Nu zijn ze ontmaskerd als de kinderen die ze al die tijd eigenlijk nog waren.” (p. 145)

 

Koop Dag liefst in je plaatselijke boekhandel. Of bestel het boek hier. (affiliate link)

drie boeken #231: Raymond van het Groenewoud

“Ik heb veel gehad aan literatuur, om eigenschappen die ik in mijzelf ontwaarde en waarvan ik bang was dat ze ziekelijk waren of negatief, om te zien dat ze niet van mij alleen waren. (lacht)”

 
 

Raymond van het Groenewoud (1950) is zanger en muzikant. Hij is een muzikale legende in Vlaanderen. Ik zag hem vroeger de Gentse feesten afsluiten op Sint-Jacobs met een concert dat begon rond 1 uur ’s nachts en duurde tot de zon opkwam. Zijn liedjes zijn iconisch: Vlaanderen boven, Liefde voor muziek, Twee meisjes, Gelukkig zijn, er zijn verschillende televisieprogramma’s naar zijn nummers genoemd. Zijn recentste album op het moment van mijn bezoek heet Egoïst.

Hij nodigde mij uit in Brugge, in zijn appartement in het centrum van de stad, aan één van de Brugse reien. Ik kwam in een woonkamer met een grote vleugelpiano, er stonden twee gitaren, ik zag kunst aan de muren en er stond een boekenkast met wat boeken en foto’s erin.

Raymond vertelt in ons gesprek hoe zijn moeder hem Winnie de Poeh voorlas, en hij haar. Over de invloed van Gerard Reve op zijn liedjesteksten. Over Gelukkig zijn en Je veux de l’amour. Over het vreemde succes van Liefde voor muziek in Nederland. Over artiesten en hun façade.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Raymond van het Groenewoud.

“Als tiener las ik boeken tegen de verveling. Ik was enig kind, en ik was ook nogal geïsoleerd wegens mijn Hollands-zijn in Antwerpen.”


 

“De psychologie van Winnie de Poeh vind ik meesterlijk. Vooral het aspect gewichtigdoenerij van de mens wordt op fantastische manier weergegeven.”

1.A.A. Milne: Winnie de Poeh. Bestel hier (affiliate)


“Als iets voor jou het nec plus ultra is, of geniaal, ga je nooit kunnen zeggen waarin het juist zit. Het gaat altijd eindigen met: woorden schieten tekort.”

2. Albert Camus: L’ étranger. Bestel hier (affiliate)


“Bezorgde ouders is een fantastische weergave van wat er aan grijsheid en banaliteit zit in je dagelijkse leven.”

3. Gerard Reve: Bezorgde ouders. Bestel hier (affiliate)


 

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Malcolm Lowry: Under the volcano

-Markies de Sade

-Karl May: Winnetou en Old Shatterhand

-Albert Camus: De pest

-Gerard Reve: Nader tot u

-Prince. The Beautiful Ones

“Ik heb geërfd van de stijl van Reve door hem zoveel te lezen.”


Links:

de website van Raymond van het Groenewoud

“Platen luister ik opnieuw, boeken lees ik niet opnieuw.”


Redactie voor deze podcast: Kaat Leën

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com  Music promoted by https://www.free-stock-music.com   Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)   https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

gelezen: Marieke De Maré: Ik ga naar de schapen

Ik heb Ik ga naar de schapen gelezen, de tweede roman van de Vlaamse schrijfster Marieke De Maré. Het verhaal gaat over Simone en Andrej. Ze wonen naast een veld met een schapenstal. Mensen gaan naar de stal om te zitten en even stil te zijn, om na te denken, om te kijken naar de dieren die niks terugzeggen. Simone en Andrej hebben een dochter Tove die kunstenares is. En er is Rocco, de eigenaar van een uitvaartcentrum in het dorp.

Met slechts enkele personages, met spaarzame zinnen en bewegingen schept Marieke De Maré een wereld vol mensen, dieren en plaatsen, een wereld vol gevoel. Tussen de regels zit trauma, en de immer Vlaamse neiging tot zwijgen-en-opkroppen. Een roman over menselijkheid, beschadiging en immense liefde.

“In de schapenstal wordt weinig tot niets gezegd.

Dat ligt vermoedelijk aan de schapen die altijd in de meerderheid zijn en de bezoekers onbeschaamd en indringend aankijken. Hun leider is een oude dikke ooi die met haar grote mooie blauwe ogen iedereen het zwijgen kan opleggen.” (p. 7)

 

Eerder las ik van Marieke De Maré haar debuutroman Bult.

Koop deze roman in je plaatselijke boekhandel. Of bestel het boek hier. (affiliate link)

drie boeken #230: Gwennie Debergh

“Ik hou niet zo van what you see is what you get, ik hou van literatuur die niet al haar geheimen direct prijsgeeft.”


Gwennie Debergh (1975) is literatuurwetenschapster en sinds kort professor aan de universiteit van Keulen, waar ze Nederlandse literatuur doceert. Ze is ook de weduwe van schrijver Jeroen Brouwers, met wie ze 23 jaar samen was. Ze woonden samen in Lanaken tot hij stierf in mei 2022. Zelf publiceerde ze verschillende artikels en recensies over Nederlandse literatuur, ze was ook de redacteur van het boek Brouwers in Brussel.

Ik vroeg haar per mail of ze mijn gast wilde zijn in deze podcast, ze stuurde terug dat ze twijfelde, omdat het haar eerste interview zou zijn als ‘weduwe van’, maar dat ze het toch zou doen. We gingen zitten aan tafel in de woonkamer, rondom ons volle boekenkasten van haar overleden man. Haar eigen boekenkasten staan een verdieping hoger.

Ons gesprek begint bij Hugo Claus over wie ze haar doctoraat maakte, en het ongelooflijke toeval waardoor ze de sleutel tot haar onderzoek naar Het verdriet van België vond. En daarna gaat het uitgebreid over Jeroen Brouwers. Ze vertelt hoe ze elkaar hebben leren kennen, hoe hij als mens was, welk boek ze van hem heeft gekozen en waarom. En ze onthult in deze podcast wat het eerste posthume boek met nieuw werk is dat van Jeroen Brouwers zal verschijnen. Ze heeft het ook over zijn biografie en over haar terughoudendheid om dingen van Brouwers te publiceren. En ze vertelt welke kritiek ze ooit gaf op één van zijn teksten, en hoe dat bij hem niét goed viel.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Gwennie Debergh.

één van de boekenkasten van Gwennie Debergh

 

“Claus was een genie. Ik heb over Het verdriet van België mijn doctoraat gemaakt. Dit boek wordt met elke herlezing beter.”

1. Hugo Claus: Het verdriet van België. Bestel hier (affiliate)


“en dan zou het geen Brouwers zijn als het niet eindigt in een ontluisterende hellevaart vol desillusies, want het eindigt natuurlijk ook nooit goed bij die Brouwers.” (lacht)

2. Jeroen Brouwers: Winterlicht. Bestel hier (affiliate)


“De verbeelding is een fantastisch boek. Ik heb van elke bladzijde genoten. Het leesplezier spat van de pagina’s af.”

3. Herman Franke: De verbeelding. Bestel hier (affiliate)


 

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Gwennie Debergh: Brouwers in Brussel

-Ilja Leonard Pfeijffer: Grand Hotel Europa

-Menno ter Braak

-Nanne Tepper

-Joost Zwagerman

-James Joyce: Ulysses

-Salman Rushdie: De duivelsverzen

-Hugo Claus: De verwondering

-René Girard: De romantische leugen en de romaneske waarheid

-Bart Vervaeck

-Jeroen Brouwers: De zondvloed

-Jeroen Brouwers: Het mes op de keel

-Jeroen Brouwers: Groetjes uit Brussel

-Jeroen Brouwers: Kroniek van een karakter

-Jeroen Brouwers: Het tuurtouw: Ter herinnering aan Geert van Oorschot

-Peter Verhelst: Voor het vergeten

-Ivo Michiels

-Harry Mulisch

-Jeroen Brouwers: Datumloze dagen


Links:

-boekhandel Fnac in Gent

“Ik was Brouwers’ eerste lezer, want ik tikte zijn manuscripten over.”


Redactie voor deze podcast: Kaat Leën

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com  Music promoted by https://www.free-stock-music.com   Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)   https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

drie boeken #229: Linde Merckpoel

“Ik was heel mijn jeugd ‘de lezer’: ik was constant aan het lezen, maar dat is gestopt. Het zijn moeilijke tijden om de tijd nog te vergeten.”


Deze aflevering werd opgenomen in bibliotheek ARhus in Roeselare voor de 10de verjaardag van de bibliotheek.

Linde Merckpoel (1984) presenteerde ondermeer de ochtendshow op Studio Brussel; ze werkt voor radio en televisie en maakt online filmpjes voor de VRT, waarin ze vaak een maatschappelijke bedoeling laat zien.

In ons gesprek vertelt Linde wie haar favoriete schrijver is, we kennen hem vooral als jeugdschrijver. Het gaat over voorlezen voor haar kleine kindjes, over haar lerares voordracht op de muziekschool van Lokeren, over haar boekenkast. En ze wordt emotioneel als ik haar vraag of ze niet héél veel aan het doen is. Als je wil horen welke drie boeken Lindes favoriete jeugdboeken zijn, dan moet je zeker luisteren tot het einde van deze aflevering.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Linde Merckpoel.

“Ik heb ooit tegen mijn lief gezegd: voor iemand die veel praat, heb je wel een beperkte woordenschat.”


 

“Als je mij zou vragen: Wie zou je echt hebben willen leren kennen? Dan is het Roald Dahl.”

1.Roald Dahl: My Uncle Oswald. Bestel hier (affiliate)


“Ik huil niet snel bij boeken, maar bij Brooklyn heb ik dat wel gedaan.”

2. Colm Tóibin: Brooklyn. Bestel hier (affiliate)


“Waar zijn de wolken is een beetje een rateling maar wel de mooiste rateling die ik ooit heb gelezen.”

3. Suzanne Grotenhuis: Waar zijn de wolken. Bestel hier (affiliate)


 

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Anke Devries: Blauwe plekken

-Marc De Bel: De katten van Kruisem

-Oliver Jeffers: Samen hier


Links:

-Linde Merckpoel op instagram

-biobliotheek ARhus in Roeselare

“Ik kan geen boekenwinkel passeren zonder naar binnen te gaan.”


Redactie voor deze podcast: Kaat Leën

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com  Music promoted by https://www.free-stock-music.com   Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)   https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

drie boeken #228: Jelle Van Riet

“Mijn professor zei ooit tegen mij: Jij kan heel goed lezen.”

 

Jelle Van Riet (1971) is literair journaliste. Ze werkt voor de krant De Standaard, ze maakt een poëziepodcast voor kunstenfestival Watou: Het huis van de dichter, en ze doet vaak interviews met schrijvers en kunstenaars. Ze is ook een veelgevraagd lid van jury’s voor boekenprijzen.

Jelle Van Riet woont in een schitterend huis om de hoek van de Cogels Osylei in Berchem, maar daar blijft ze niet wonen. We gingen helemaal beneden in de keuken om koffie, en dan helemaal naar boven, een verdieping of drie hoger, naar haar werkkamer waar ook de boeken staan: een enorm lange boekenkast, met de boeken twee rijen dik.

Ze vertelt in ons gesprek over mensen die haar op het spoor van haar job zetten, door te zeggen dat ze goed kan lezen, over hoe ze schrijvers interviewt en hoe ze jurylid van een boekenprijs is. Over poëzie lezen, boeken ontleden en over de Zuid-Afrikaanse schrijfster die ze thuis opzocht.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Jelle Van Riet.

“Ik ben een eeuwige student. Vroeger leerde ik mijn Latijnse woordjes op de tribune van mijn broer zijn voetbaltoernooi. Nu studeer ik eigenlijk nog steeds door het lezen van al die boeken.”

de boekenkast van Jelle Van Riet

 

“Het geheim van de keel van de nachtegaal vind ik nu een volmaakt boek. Het is perfect, zo mooi. De taal is zo bedwelmend, het is alsof hij het zingt in onze oren.”

1. Peter Verhelst & Carll Cneut: Het geheim van de keel van de nachtegaal. Bestel hier (affiliate)

 


“Het lezen van De Toverberg is ook afzien.”

2. Thomas Mann: De Toverberg. Bestel hier (affiliate)


“Ik was wel een beetje bang van Ronelda Kamfer toen ik haar moest interviewen.”

3. Ronelda S. Kamfer: Nu de slapende honden. Bestel hier (affiliate)


 

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Jelle Van Riet: Voorlezen kan iedereen

-Jelle Van Riet: En God schiep de man

-Jelle Van Riet: Woordhouwen

-Thea Beckman

-Floortje Zwigtman

-Thé Tjong-Khing: Picknick met taart

-Thomas Mann: Lotte in Weimar

-Alfred Schaffer

-Ronalda S. Kamfer: Chinatown

-Ronalda S. Kamfer: Santenkraam

-Ronalda S. Kamfer: Mammie

-Charles Lewinsky: Halfbaard


Redactie voor deze podcast: Kaat Leën

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com  Music promoted by https://www.free-stock-music.com   Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)   https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

gelezen: Donald Niedekker: Oksana

Ik heb de roman Oksana gelezen van de Nederlandse schrijver Donald Niedekker. Het is het verhaal van Lena, een jonge Oekraïense vrouw die het als danseres wil maken. Na een knieblessure die dansen onmogelijk maakt, vertrekt ze uit haar geboortedorp naar de stad. Daar lokt een vrouw haar weg, met de belofte dat ze in Italië in een restaurant kan gaan werken. Maar ze belandt als seksslavin in een villa.

Donald Niedekker componeert een roman met fragmenten uit het leven van Lena: het landelijke leven bij haar grootmoeder in het dorp, de vlucht naar het westen, de ontmoeting met Oksana, het verblijf in de villa, en tussendoor de indrukwekkende natuurbeschrijvingen waarin Niedekker zo’n meester is. De grootste gruwels worden in het boek enkel gesuggereerd.

Oksana is een bijtende roman vol schoonheid, een aanrader. Ondertitel: een ballet.

Eerder las in van Donald Niedekker Ochtenden, Zo zie je alles en uiteraard Waarachtige beschrijvingen uit de permafrost, waarmee hij de shortlist van de Boekenbon Literatuurprijs haalde.

drie boeken #227: Luckas Vander Taelen

“Als ik een huis binnenkom en daar zijn geen boeken, dan ben ik een beetje op mijn ongemak.”

 


Luckas Vander Taelen (1958) is geboren in Aalst, sinds zijn studententijd woont hij in Brussel. Ik zocht hem thuis op in Vorst, waar hij woont met zijn vrouw. Luckas Vander Taelen heeft in zijn leven reportages gemaakt, ondermeer voor het programma Striptease op de RTBF. Hij maakte ook De Laatste Getuigen, waarin hij met mensen die tijdens de tweede wereldoorlog in een concentratiekamp gezeten hebben, terugging naar de kampen. Hij heeft in de politiek gezeten: was schepen in Vorst en senator. En hij schreef verschillende boeken. Eén ervan gaat over zijn grootvader Achille, die brieven schreef van aan het front van de eerste wereldoorlog.

We gingen in de keuken zitten. Hij vertelt dat hij voorzitter is van het Louis Paul Boon genootschap, en hoe hij Louis Paul Boon ooit thuis bezocht heeft samen met zijn moeder. Over de professor filosofie aan de VUB die zijn leven veranderde. En ik vraag hem hoe hij terugkijkt naar zijn reportagereeks De laatste getuigen.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Luckas Vander Taelen.

“Ik houd van de fysieke aanwezigheid van boeken.”

 


 

“Louis Paul Boon was een heel toegankelijk persoon om te ontmoeten. Op een dag zei mijn ma: Kom we gaan eens naar Boontje.”

1. Louis Paul Boon: De voorstad groeit. Bestel hier (affiliate)


“Céline is een verschrikkelijke man, een abject personage, maar Voyage au bout de la nuit is een ongelooflijk boek.”

2. Louis Ferdinand Céline: Voyage au bout de la nuit. Bestel hier (affiliate)


“Ik ben extreem atheïstisch. Ik kan mezelf niet wijsmaken dat er leven na de dood zou zijn. En dan krijg je een schrijver die je een filosofie aanreikt vanuit dat existentialisme, het gaat over het leven zelf.”

3. Albert Camus: Le mythe de Sisyphe. Bestel hier (affiliate)

 


 

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Luckas Van der Taelen: Achille

-Lize Spit

-Hugo Claus

-Louis Paul Boon: De Kapellekensbaan

-Louis Paul Boon: Zomer te ter-muren

-Louis Paul Boon: Menuet

-Louis Paul Boon: Mijn kleine oorlog

-Louis Paul Boon: Pieter Daens

-Louis Paul Boon: Boontjes

-Louis Paul Boon: Het Geuzenboek

-Louis Paul Boon: Vergeten straat

-Louis-Ferdinand Céline: Guerre/Oorlog

-Louis-Ferdinand Céline: Londen

-Albert Camus: De Pest

-Kurt van Eeghem: Oostende in de belle epoque


Links:

Luckas Van der Taelen op Doorbraak

“Naar Auschwitz gaan met De laatste getuigen heeft mij getekend voor mijn hele leven.”


Redactie voor deze podcast: Kaat Leën

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com  Music promoted by https://www.free-stock-music.com   Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)   https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

gelezen: Shaun Tan: Tales from the Inner City

Ik ben kinderpsychiater Winny Ang (drie boeken aflevering 211) voor altijd dankbaar. Zij leerde mij het boek Tales from the Inner City van de Australische kunstenaar Shaun Tan kennen. Ze sprak er zò vurig over in de podcast ‘drie boeken’ dat ik het meteen ging kopen.

Tales from the Inner City is een soort prentenboek met kortverhalen. Het zijn fantastische verhalen over dieren in een hedendaagse grootstad – denk New York City. Er zijn slakken, krokodillen in een wolkenkrabber, een tijger die door de stad zwerft. Er zijn nijlpaarden, beren met advocaten, een arend in de luchthaven, een overleden poes. Het verhaal van het varken dat steeds kleiner wordt, is onvergetelijk.

Sommige verhalen tellen enkele bladzijden, andere zijn maar enkele regels lang. Op het einde staat steeds een prachtige, vaak indrukwekkende illustratie. In quasi alle verhalen overheersen de dieren op één of andere manier de mens.

Op die manier gaat dit boek over menselijkheid, over onze relatie tot de planeet ook, maar nooit vlak of simpel of sloganesk, altijd subtiel, grappig, slim en ongelooflijk poëtisch.

Tales from the Inner City is surrealistisch, superorigineel én ontroerend, ik heb nog nooit zoiets gelezen. Een schitterend boek dat je geest openzet. Je kan de verhalen best in beperkte hoeveelheden consumeren, om het genot te maximaliseren. Dit is één van de allermooiste boeken die ik ken.

Danku Winny.

 

Ik las Tales from the Inner City in het Engels, maar het is ook vertaald in het Nederlands. Bestel je exemplaar liefst in je plaatselijke boekhandel. Lukt niet? Koop het dan hier. (affiliate link)

drie boeken #226: Christina De Witte

“Graphic novels zijn heel belangrijk voor mij; ik lees bijna niets anders.”


Christina De Witte (1996) is bekend als Chrostin, zo heet haar stripfiguurtje. Ze is illustratrice en cartooniste en bracht in 2023 haar eerste beeldroman uit, graphic novel in het Engels. De titel is: Araya. Ze leest ook enkel beeldromans, en kiest er dan ook drie als haar drie boeken.

Ze nodigde mij uit in Berchem, waar ze net naartoe verhuisd was – je hoort in het gesprek waarom. We zaten aan een klein tafeltje, we dronken thee, voor mij haar bed, achter mij in de veranda haar atelier.

Ze vertelt welk boek voor haar de koning van de graphic novels is. Ze praat over haar Thaise roots, over het moeizame contact met haar moeder die in Thailand woont, over het kookboek dat ze uitbrengt. Het gaat over haar eigen beeldroman Araya en hoe dat boek haar veranderd heeft: hoe ze haar echte geaardheid ontdekt heeft door dat boek te maken.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Chrostin.

“Door Araya te schrijven heb ik beseft dat ik op vrouwen val.”

de boekenhaard van Christina De Witte

 

“Eén van de grote thema’s in This One Summer is complexe ouderbanden. Dit boek was voor mij een key moment om te beseffen: ik wil ook iets gelijkaardigs doen.”

1. Mariko en Jillian Tamaki: This One Summer


“Vroeger heb ik gevloekt dat ik niet volledig een ‘Vlaamse meid’ was, maar nu vind ik dat super cool.”

2. Laura Gao: Messy Roots


“Blankets is de eerste graphic novel die ik gelezen heb. Ik was toen 17 jaar.”

3. Craig Thompson: Blankets


 

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Christina De Witte: Araya

-Christina De Witte: Sommige meisjes houden niet van roze


Redactie voor deze podcast: Kaat Leën

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com  Music promoted by https://www.free-stock-music.com   Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)   https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

drie boeken #225: Rudi Vranckx

“Ik lijk wel een soort eekhoorn die overal boeken gaat verstoppen.”


Rudi Vranckx (1959) is oorlogsjournalist voor de openbare omroep. Hij maakte reportages in ondermeer Irak, Afghanistan, Syrië, Libanon, Israël en Palestina. Hij schreef ook verschillende boeken, waaronder Mijn kleine oorlog.

Hij nodigde mij uit in zijn huis in het centrum van Leuven. De meeste boeken staan boven op zolder, ik ging even een kijkje nemen, maar voor ons gesprek gingen we beneden in de woonkamer zitten. 

Rudi Vranckx kiest drie boeken die voor hem belangrijk zijn. En hij vertelt over zijn boekencollectie die zich op verschillende plaatsen bevindt, wie hem inspireerde voor zijn job als oorlogsverslaggever, wat al die oorlogen met je doen als mens. Over het moment dat hij het gevoel had: nu zit ik in het hart van de duisternis, in het diepste van het diepste. Over zijn eigen posttraumatisch-stresssyndroompje, zo noemt hij het zelf, en over de boekenstraat in Bagdad.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Rudi Vranckx.

“Boeken zijn extreem belangrijk voor mij al sinds kinds af aan. Ik was vroeger veel alleen thuis, dus boeken waren mijn gezelschap.”


 

“In Het gezicht van de oorlog van Martha Gellhorn heb ik de losse bladen aan elkaar moeten plakken, zo versleten is dat boek.”

1. Martha Gellhorn: Het gezicht van de oorlog. Bestel hier (affiliate)


“De oorlog beschrijven is voor mij ook een emotionele en morele zoektocht.”

2. Joseph Conrad: Hart der duisternis. Bestel hier (affiliate)


“Schoonheid is voor mij muziek luisteren, een koffie gaan drinken en rust opzoeken.”

3. Helene Nolthenius: Duecento. Bestel hier (affiliate)


 

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Rudi Vranckx: Mijn kleine oorlog

-Giorgio Bassani: De Ferrara romans – De tuin van de familie Finzi-Contini

-Johann Wolfgang von Goethe: Italiaanse reis

-Isaak Asimov: Foundation

-Nino Haratischwili: Het achtste leven

-Rudi Vranckx: Stemmen uit de oorlog

-Helene Nolthenius: De man van het dal van Spoleto

-Rutger Bregman: De meeste mensen deugen


Links:

-Rudi Vranckx op de website van de VRT

“Ik zou een boek moeten schrijven: Bekentenissen van een nuttige idioot.”


Redactie voor deze podcast: Kaat Leën

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com  Music promoted by https://www.free-stock-music.com   Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)   https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

drie boeken #224: Zita Theunynck

“Ik ben uiteindelijk toch zoals mijn ouders geworden: Ik doe graag lange wandelingen en ik lees boeken.”


Zita Theunynck (1989) was als scenariste betrokken bij de reeks De Club op VRTMax die zich afspeelt in een fertiliteitskliniek. Haar eigen ervaringen met IVF schreef ze in een boek: Dit is niet wat er zal gebeuren. Eerder schreef ze ook al een roman: Het wordt spectaculair. Beloofd.

Ik ging langs bij haar thuis, in het appartement waar ze woont met haar man Lorenzo en hun tweeling, anderhalf jaar op het moment van ons gesprek. We gingen met thee en koffie aan tafel zitten. Ze vertelt over de ereader die ze uitwisselt met haar zus, over haar tweeling die zo graag boekjes leest. Over in je blootje staan in de fertiliteitskliniek omdat je de verkeerde kleren aan had en daar dan een scène voor televisie van maken. Over humor, memoirs, en over haar future lesbian wife.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Zita Theunynck

“De ergste feedback die ik ooit op een paper heb gekregen was: Het is te vlot geschreven.”


 

“Ik vind het verdriet des te pijnlijker als er ook wordt gelachen.”

1. Amy Bloom: In love. Bestel hier (affiliate)


2. Rebecca Makkai: I have some questions for you. Bestel hier (affiliate)


“Ik heb veel moeten lachen om I’ll Show Myself Out, maar ik heb er ook veel steun en warmte van gekregen. Jessi Klein en ik zijn een soort van soulmates.”

3. Jessi Klein: I’ll show myself out. Bestel hier (affiliate)


 

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Zita Theunynck: Dit is niet wat er zal gebeuren

-Zita Theunynck: Het wordt spectaculair. Beloofd

-Suleika Jaouad: Between two kingdoms

-Laura Chinn: Acne

-Markus Zusak: The Book Thief

-Sally Rooney: Normal People

-Sally Rooney: Conversations with Friends

-Rebecca Makkai: Een stralende toekomst

-Tyche Beyens: Over dit gevoel is nagedacht

-Katrin Swartenbroux: Ok dan niet

-Cyriel Buysse: Het Ezelken

-F. Scott Fitzgerald: The Great Gatsby

-Peter Theunynck: De Slembroucks

-Peter Theunynck ea: Karel en ik

-Peter Theunynck: biografie Karel Van de Woestijne

“Sally Rooney is no plot, just vibes. Ik vind dat echt een nieuwe wind in het literaire landschap.”


Redactie voor deze podcast: Kaat Leën

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com  Music promoted by https://www.free-stock-music.com   Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)   https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

 

drie boeken #223: Ingmar Heytze

“Het moment dat je leert lezen, dat je iets abstracts kan omzetten in iets dat je kan begrijpen, verander je van dier naar mens.”


Ingmar Heytze (1970) is dichter. Hij woont in Utrecht, waar ik hem ook ging opzoeken voor deze podcast. Op zijn schrijfzolder, had hij in de mail gezegd. Hij heeft dichtbundels gepubliceerd, was stadsdichter van Utrecht, zijn werk is te zien op heel wat plekken en gebouwen in Nederland; hij treedt ook heel vaak op; hij vertelt dat die optredens zelfs een grote invloed hebben op zijn schrijven. 

Toen ik aankwam zeiden we dag tegen zijn vrouw Anouk, en dan trokken we twee trappen omhoog, naar zijn schrijfzolder dus. Daar zag ik meteen: gitaren en versterkers en apparatuur, een kastje met vinylplaten en een platendraaier, een grote witte boekenkast schuin onder het dak, kunst aan de muren en heel veel plastic dozen. Die hadden te maken met zijn archief. Hij was aan het beslissen wat er naar het letterkundig museum mag en wat niet.

Ingmar Heytze heeft het over zijn dichterlijke vader, zijn poëziepapa. Over hoe zijn moeder hem als kind voorlas, en hoe zijn zus hem leerde lezen, over stelen van andere dichters. Hij vertelt dat hij eigenlijk geen romans leest, waarom dat niet gaat, en over zijn zelftwijfel als dichter.

Veel luisterplezier met de drie boeken die je moét gelezen hebben volgens Ingmar Heytze.

“Ik lees erg weinig proza. Er komt een moment – en dat is denk ik de prijs van dichterschap – dat je gaat zien dat alles geconstrueerd is. Elk verhaal is op een bepaalde manier in elkaar gezet. Als je dat niet meer uit kan zetten, is er heel weinig proza dat nog echt leuk is.”

de boekenkast van Ingmar Heytze


 

“Ik heb Arthur helemaal stuk gelezen. Dat was handig want dan lag het in vijf delen uit elkaar en kon ik gewoon een stuk meenemen, dan moest het hele boek niet mee.”

1. T.H. White: Arthur. Koning voor eens en ooit. Bestel hier (affiliate)


“Alles wat Paul Austers werk magisch maakt, is dat het verhalen zijn die bijna krankzinnige toevallen zijn, of van een enorme schoonheid zijn.”

2. Paul Auster: Het rode notitieboekje. Bestel hier (affiliate)


“Frank Koenegracht wordt door mijn fietsvriend de grote trooster genoemd, en dat is hij ook.”

3. Frank Koenegracht: Alle gedichten. Bestel hier (affiliate)


 

De andere auteurs en boeken waarover we het tijdens ons gesprek hadden:

-Ingmar Heytze: Ademhalen onder de maan

-Ingmar Heytze: De honderd van Heytze

-Ingmar Heytze: Met wat geluk

-Willem Wilmink

-Hans Dorrestijn

-Guus Vleugel

-Lennaert Nijgh

-Rob Chrispijn

-Annie M.G. Schmidt

-Steven Berkoff

-Eugène Ionesco

-Wim T. Schippers

Annet Schaap  

-Sanne Rooseboom: Mot en de metaalvissers

-Gerrit Komrij

Nieuwe griffels, schone leien

-Yotam Ottolenghi 

-Tommy Wieringa 

-Willem Elsschot 

-Leonard Nolens

-Frank Koenegracht: De verdwijning van Leiden

-Koenraad Goudeseune

-Menno Wigman 

Jo Govaerts

“Ik ben blijkbaar meer een dichter voor publiek, en wat minder voor de letterkunde.”


Links:

de website van Ingmar Heytze

-podcast Camping de Vrijheid

-film Smoke

-film Blue in the face

 


Redactie voor deze podcast: Katoo De Langhe

Muziek onder deze podcast: Stoned by Alexander Nakarada | https://www.serpentsoundstudios.com  Music promoted by https://www.free-stock-music.com   Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)   https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/